Ποιες είναι τελικά οι αγορές; (μέρος δεύτερο)

αν έχασες το πρώτο μέρος ( http://econvoice.blogspot.gr/2015/02/blog-post_25.html )

Μέρος δεύτερο

Συνάλλαγμα

Η αγορά συναλλάγματος (γνωστή και ως forex) είναι η αγορά στην οποία διακινούνται τα μεγαλύτερα ποσά. Είναι σχεδόν πάντα ανοικτή με εκατομμύρια επενδυτές πρόθυμους να αγοράσουν και να πουλήσουν ανά πάσα στιγμή. Οι ισοτιμίες αλλάζουν συνεχώς καθώς οι επενδυτές μετακινούνται μεταξύ τον νομισμάτων που υπάρχουν. Όσο αυξάνεται η ζήτηση για ένα νόμισμα τόσο η ισοτιμία ανεβαίνει. Σε κάποιες περιπτώσεις οι χώρες δε θέλουν να έχουν ισχυρό νόμισμα (είναι ακριβότερες οι εξαγωγές τους) και γι αυτό προχωράνε σε υποτίμηση του νομίσματός τους.

Μπορούν οι ‘αγορές’ και οι κερδοσκόποι να κάνουν επίθεση σε μια χώρα;

Θεωρητικά είναι αδύνατο να επηρεάσεις χιλιάδες επενδυτές σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι με τα δικά τους κριτήρια κρίνουν αν μια επένδυση είναι αξιόλογη, αν το αναμενόμενο κέρδος είναι αντάξιο του ρίσκου που παίρνουν.  Παρόλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι επενδυτές διαβάζουν, ενημερώνονται και συμβουλεύονται (ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να κάνουν) πριν προβούν σε κάποια κίνηση. Ένας Ινδός επενδυτής είναι αδύνατο να γνωρίζει επακριβώς τι συμβαίνει στην Ελλάδα έτσι ώστε να αποφασίσει αν θα αγοράσει Ελληνικά ομόλογα ή να διαλέξει σε ποιες από τις μετοχές του ΧΑΑ θα τοποθετηθεί. Εδώ λοιπόν έρχονται διάφοροι επενδυτικοί σύμβουλοι, αλλά και οίκοι αξιολόγησης (moody’s, standar&poor’s, fitch ratings). Αυτοί αναλαμβάνουν να αξιολογήσουν και να ενημερώσουν τους επενδυτές για τα αποτελέσματα της αξιολόγησης τους. Οι 3 οίκοι συνήθως κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση στις εκτιμήσεις τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι αν μια χώρα πχ αρχίσει να υποβαθμίζεται είναι σίγουρο ότι θα έχει πρόβλημα στο να βρει επενδυτές και τα επιτόκια θα αρχίσουν να είναι απαγορευτικά. Θεωρητικά οι 3 οίκοι δρούνε ανεξάρτητα, αν και κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί ενστάσεις ως προς τον τρόπο λειτουργίας τους.

Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους διάφορα επενδυτικά προϊόντα τα οποία επιτρέπουν στους επενδυτές να ποντάρουν στην πτώση της τιμής του χρηματιστηρίου, των ισοτιμιών, αλλά και στην άνοδο των spread, δηλαδή μπορεί κάποιος να κερδίσει χρήματα από την κακή πορεία ενός κράτους ή μια εταιρείας.

Σόρος εναντίων Τράπεζας της Αγγλίας

Ο Τζωρτζ Σόρος, γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1930, το πραγματικό του όνομα György Schwartz και είναι Ούγγρο-αμερικανός κερδοσκόπος, επενδυτής, επιχειρηματίας, ευεργέτης, και πολιτικός ακτιβιστής. Κέρδισε φήμη ως ο "άνθρωπος που κατέστρεψε την Τράπεζα της Αγγλίας" αφού κατάφερε να αποκομίσει κέρδος 1 δισ. δολαρίων κατά την κρίση του νομίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου το 1992. Το Βατερλώ της στερλίνας 

Το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα δημιουργήθηκε το 1992 και τα ευρωπαϊκά νομίσματα είχαν περιθώριο διακύμανσης 2,25% γύρω από ένα εικονικό νόμισμα, το ECU (European Currency Unit, Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα).Την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 1992, το επενδυτικό κεφάλαιο του Τζ. Σόρος, Quantum, περνά στην επίθεση μετατρέποντας σε άλλα νομίσματα σχεδόν 7 δισ. στερλίνες που είχε δανειστεί. Η επιχείρηση έγινε μαζί με άλλα επενδυτικά ταμεία, καθώς και αμερικανικές τράπεζες. Αντιμέτωπη με μια τέτοια κερδοσκοπία, η Τράπεζα της Αγγλίας ξόδεψε 50 δισ. στερλίνες για να στηρίξει το νόμισμά της, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όταν εξαντλούνται τα αποθέματα, η Τ τ Αγγλίας  παραδίδει τα όπλα και την επομένη, η Βρετανία αποφασίζει να βγει από το ΕΝΣ και να προχωρήσει σε υποτίμηση15%.

Ο Τζορτζ Σόρος, μέσα σε μερικές ώρες καταγράφει κέρδη άνω του 1 δισ. δολαρίων.
Το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει τις απώλειες σε 3,4 δισ. στερλίνες, τα άλλα ευρωπαϊκά νομίσματα υποτιμώνται το ένα μετά το άλλο και το ΕΝΣ δέχεται σοβαρό πλήγμα, με αποτέλεσμα την 1η Αυγούστου 1993 τα περιθώρια διακύμανσης των νομισμάτων να αυξηθούν στο 15%.